106 7.2.4 การนำข้อเสนอแนะไปสู่การปฏิบัติ 1) การวางแผนการใช้ที่ดิน และการกำหนดมาตรการการใช้ที่ดิน โดยหน่วยงานภาครัฐ ที่ต้องชี้แจง ทำความเข้าใจ และแสดงขอบเขตพื้นที่ต่าง ๆ ให้ชัดเจนต่อประชาชนผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสีย และทำ ความตกลงร่วมกัน จากนั้นจึงกำหนดแนวทางในการพัฒนาร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ 2) แนวคิดในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม การพัฒนาบนพื้นฐาน ของวิธีปฏิบัติด้านการอนุรักษ์จะช่วยให้ทรัพยากรต่าง ๆ สามารถคงสภาพความยั่งยืนได้ รวมทั้งทำให้การ พัฒนาต่าง ๆ เป็นไปได้อย่างเหมาะสม 3) กฎหมาย และระเบียบต่าง ๆ ภายใต้ความตกลงในเรื่องของการวางแผนการใช้ ที่ดินที่เป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย มีการบังคับใช้กฎหมายต่างๆ อย่างเข้มงวด 4) การกำหนดนโยบายในการพัฒนา และการบริหารงานของหน่วยงานในท้องถิ่น โดยการเสนอรูปแบบการพัฒนาต่าง ๆ ไปสู่ท้องถิ่นต้องพิจารณาให้เหมาะสมกับศักยภาพของแต่ละพื้นที่ และ ความสอดคล้องกับวิถีชีวิต และความเป็นอยู่ของชุมชนในท้องถิ่น 5) ความร่วมมือระหว่างภาคส่วนต่างๆ ทั้งหน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน และหน่วยงาน ในส่วนท้องถิ่นที่เป็นผู้ดูแลรับผิดชอบพื้นที่ และกำหนดนโยบาย และแนวทางในการพัฒนา 6) การประชาสัมพันธ์ และถ่ายทอดองค์ความรู้จากงานวิจัยสู่กลุ่มเป้าหมายต่างๆ ในพื้นที่โดยรอบ 7) การนำผลการวิจัยต่าง ๆ มาเป็นข้อมูลเสริมในการกำหนดรูปแบบการพัฒนาให้ เหมาะสม สรุปรูปแบบการบูรณาการ คือ ควรจัดการพื้นที่ลุ่มน้ำในรูปแบบ Watershed Adaptive Management ซึ่งเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้และการปรับตัว (Learning and Adapting) โดยการมีส่วน ร่วมของผู้จัดการ (Managers) ด้านต่างๆ นักวิทยาศาสตร์ (Scientists) และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียต่างๆ (Stakeholders) ร่วมกันศึกษาในการอนุรักษ์และพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำอย่างยั่งยืน และสามารถตั้งรับปรับตัวให้ เข้ากับสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป ซึ่งผลจากการศึกษาวิจัยสามารถนำไปใช้ในการ ประชุมผู้จัดการ นักวิชาการ ผู้มีส่วนได้เสีย และผู้แทนชุมชน เพื่อจัดทำนโยบายและวางแผนการจัดการทั้ง แบบบูรณาการ เพื่อเป็นพื้นที่สาธิต เรียนรู้ ใช้ประโยชน์ในพื้นที่อื่นต่อไป
รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์ การวิจัย และพัฒนาการบริหารจัดการระบบนิเวศลุ่มน้ำภายใต้การเปลี่ยนแปลงสภาพ ภูมิอากาศ: กรณีศึกษาอุทยานสิ่งแวดล้อมนานาชาติสิรินธร และพื้นที่ต่อเนื่อง
To see the actual publication please follow the link above