231 เป็นตัวแทนของแหล่ง (ประชากร) นั้นๆ และนำมาเพาะกล้าแบบแยกต้น แยกแหล่งแล้วนำตัวอย่างใบมาทำ การวิเคราะห์ประเมินอัตราผสมข้าม โดยใช้เครื่องหมายไอโซเอนไซม์ที่กล่าวมาข้างต้นหรือเครื่องหมายดีเอ็นเอ ชนิดไมโครแซทเทลไลท์ว่าต้นใด แหล่งใด มีอัตราการผสมข้ามเท่าไร และควรเลือกฝักที่มาจากต้นและแหล่ง ที่มีอัตราผสมข้ามสูงเพื่อเพิ่มโอกาสในการรอดตายและการเจริญเติบโตที่ดี เมื่อคัดเลือกแล้วจึงนำกล้าไม้ที่ คัดเลือกจากแหล่ง (ประชากร) มาคละกันแบบสุ่มให้ทั่วถึงโดยให้อัตราส่วนของแต่ละต้นเท่าๆ กันซึ่งควรเก็บ 30 ต้นต่อแหล่งและจำนวนกล้าไม้ขึ้นอยู่กับความต้องการที่จะปลูกในพื้นที่ 5) การเก็บฝักในการปลูกฟื้นฟูป่าไม้โกงกางใบเล็กควรเก็บหลายๆ ต้น อย่างน้อย 30 ต้นต่อแหล่ง โดยให้จำนวนฝักจากแต่ละต้นมีจำนวนพอๆ กัน และควรเอาฝักที่ได้จากแหล่งเดียวกันมาปลูกในพื้นที่ป่า เดียวกันไม่ควรเอาฝักจากแหล่งอื่นมาปลูกปะปนกันโดยเฉพาะไม่ควรเก็บข้ามฝั่งทะเล (ฝั่งอันดามันและฝั่ง อ่าวไทย) เพราะไม้โกงกางแต่ละพื้นที่จะมีการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมเฉพาะมาเป็นเวลานานไม่ว่าจะเป็น สภาพการขึ้นลงของน้ำทะเล ความเค็มของน้ำทะเล ความลึกของดินเลน เป็นต้น หากไม่สามารถประเมิน อัตราการผสมข้ามได้ตามข้อ 4 ควรเก็บฝักไม้โกงกางใบเล็กแยกต้นและเพาะกล้าไม้แยกกัน และสังเกตดูว่า ฝักและต้นกล้าจากต้นใดมีลักษณะด้อย เช่น มีฝักสีขาวหรือสีเหลือง กล้าไม้มีสีขาวหรือสีเหลือง ถ้าพบไม่ควร เอากล้าไม้จากต้นนั้นไปปลูก เพราะมีลักษณะด้อย อันเกิดจากการผสมกันเองในหมู่เครือญาติและกล้าไม้ กล้าอื่นแม้เป็นสีเขียวก็มีแนวโน้มที่จะมียีนด้อยสูงเพราะมาจากต้นแม่ต้นเดียวกัน 6) เนื่องจากผลการศึกษาพบว่ามีการทำให้ป่าไม้โกงกางใบเล็กเสื่อมโทรมโดยการบุกรุกพื้นที่ป่า เช่นกรณีที่หมู่บ้านคลองพร้าว เกาะช้าง จังหวัดตราดดังกล่าวข้างต้น มีผลทำให้ความหลากหลายทา ง พันธุกรรมลดลง ดังนั้นควรเร่งปลูกจิตสำนึกให้ประชาชนเห็นประโยชน์ของการอนุรักษ์และบริหารจัดการ ไม่ให้มีการปลูกสร้างโรงแรม รีสอร์ทและการทำนากุ้งในบริเวณพื้นที่ป่าชายเลน 4.2 ไม้โกงกางใบใหญ่ (Rhizophora macunata) 1) ควรอนุรักษ์พันธุกรรมในถิ่นกำเนิดของไม้โกงกางใบใหญ่ก็ใช้ข้อพิจารณาเช่นเดียวกับไม้โกงกาง ใบเล็ก จากพื้นฐานข้อมูลความหลากหลายทางพันธุกรรมของไม้โกงกางใบใหญ่ที่มีความหลากหลายทาง พันธุกรรมที่สูง และเหมาะสมต่อการอนุรักษ์คือ อำเภอเมือง จังหวัดตราด อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง จังหวัด ภูเก็ต หมู่บ้านสลักคอก เกาะช้าง จังหวัดตราด อำเภอละอุ่น จังหวัดระนอง 2) พื้นที่ป่าที่ควรฟื้นฟู คือพื้นที่หมู่บ้านแสมชัย จังหวัดเพชรบุรี เพราะเป็นพื้นที่ที่มีความ หลากหลายทางพันธุกรรมค่อนข้างต่ำกว่าที่อื่น แนวทางการจัดการเก็บฝักเพื่อการฟื้นฟูป่าควรดำเนินการ ตามขั้นตอนที่กล่าวไว้แล้วในหัวข้อไม้โกงกางใบเล็ก 3) ส่วนแนวทางในการดำเนินการเก็บฝักไม้โกงกางใบใหญ่เพื่อการฟื้นฟูป่า ปลูกป่า ทำตามขั้นตอน เช่นเดียวกับได้เสนอแนะในไม้โกงกางใบเล็กที่ได้กล่าวไว้แล้วข้างต้น (สุจิตรา, 2550) 5. ไผ่ป่า (Bambusa bambos) จากพื้นฐานการศึกษาดังกล่าวข้างต้นมีข้อเสนอแนะ ดังนี้ 1) ควรจัดตั้งแหล่งอนุรักษ์พันธุกรรมไผ่ป่าในถิ่นกำเนิดทุกภาคของประเทศไทยโดยเฉพาะแหล่ง (ประชากร) ที่มีความหลากหลายทางพันธุกรรมสูงในพื้นที่ที่มีอยู่ในพื้นที่อนุรักษ์ เช่น จังหวัด สระแก้ว จังหวัดลำปาง และ จังหวัดกาญจนบุรี
การศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมโดยใช้เครื่องหมายดีเอ็นเอและไอโซเอนไซม์ยีน
To see the actual publication please follow the link above